Burçak Karataş"ÖZGÜR KUŞ.

ÖZGÜR KUŞ

Özgür bir kuştum ben
Kanadımdan vuruldum
Düşünce bir el tuttu beni
Ben o ele tutundum

Önce sardı yaramı
Yem verdi, su verdi
Sonra koydu kafese
Çok mutluyum zannetti

Bu kafeste bir çiçek
Çiçek Yemyeşil filizlendi
Göz yaşlarımda suladım onu
O yavaş yavaş güzelleşti

Özgür bir kuştum ben
Doğa ve denizler hayalimdi
Onlar parıldadıkça canlanırdım
Ve ben onlarla şarkılar mırıldanırdım

Özgür bir kuştum ben
Ne zaman haykırsam arzularımı
Gökte yağmurdu beddualar ahlar
Küfürler, hakaretler, simsiyah bulutlar

Düşündüğüm bu çiçekti sadece
Bir ip gövdesinden ayaklarına bağlı
Ve ben kaçmak istesem o Kökten kopacaktı
Belki de o çiçek beni suçlayacaktı 

                          Burçak Karataş -KHA